Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

Wie gebruikt nu nog een papieren reisgids? We hebben toch allemaal een smart phone en in de auto zit een GPS. Die gidsen zijn ook veel te dik en te zwaar om mee te vliegen; we "ravellen" liever "light  

En toch. Ik vertrek hier nooit op een uitstapje zonder eerst mijn "Scholte’s Griekenland" te consulteren. In 1958 publiceerde de Nederlandse schrijver Henrik Scholte (Groningen 1903 - Amsterdam 1988), in twee delen met welhaast 1200 pagina’s, de eerste Gids voor Griekenland in het Nederlands. Een lichtere en beknoptere uitgave kwam in 1966 uit. Mijn tweedehands exemplaar dateert van
1976. 

De weg zal ik er niet mee vinden. Zelfs niet in mijn eigen buurt. Maar voor de geschiedenis en de mythologie van Griekenland zoals hij dat vanaf de jaren dertig verkende is Scholte wel een fijne gids. Natuurlijk schreef hij over mijn buurt. Vanzelfsprekend verkende hij de weg die onder mijn raam ligt: “de kustweg naar het Slagveld van Marathon”. Zoals te verwachten, wijdde hij over het verloop van de slag flink uit. Uit details blijkt echter ook dat hij een goede observator of luisteraar was. Eén enkele, maar wat lang uitgevallen zin wil ik u niet onthouden:

“Na een partisanen-monument (op 19 km) volgt Pikermi: in zijn fameuze tavernes (‘Nea Zoï, ‘Arias’, ‘Hippokampos’) eet en drinkt de toerist nu wel iets rustiger dan een eeuw geleden, toen bij de Drosea-brug een groepje van zeven toeristen op weg naar Marathon’s slagveld (dat waren toen nog Engelse Lords) bij een akelig verlopen gijzeling slachtoffer werd van
rondhangende bandieten: de ‘Dilessi-moorden’ van 1870 brachten bijv. Schliemann ertoe om toch maar liever eerst in Troje dan in Mykene te gaan
graven".

Dat vertelde Scholte mij op papier in de tweede helft van vorige eeuw. Een hele eeuw eerder vertelden de kranten mij dit:

Begin april 1870 viel de roversbende van Takos en Christos Arvanitaki, aan de brug tussen Pikermi en Rafina, een groepje buitenlandse toeristen aan, begeleid door vier politiemensen en een gids. Twee agenten werden vermoord en de twee andere verwond; ze werden samen met de vrouwen vrijgelaten. Drie Britse aristocraten en een Italiaanse diplomaat werden ontvoerd. De Britse overheid drong aan om op de eisen in te gaan maar de Grieken weigerden en stuurden het leger. Op 21 april kwam het bij Dilessi, in het noorden van Attica, tot een treffen: de rovers vermoordden tien soldaten en executeerden hun gijzelaars; zeven kidnappers, waaronder Christos Arvanitaki, lieten het leven. ​

In 1870 volgden de Nederlandse en Vlaamse kranten de ontwikkelingen en het proces op de voet. De tragedie leidde niet alleen tot een ernstige crisis met het Verenigd Koninkrijk, maar zorgde ook elders voor een flinke deuk in de reputatie van het negentiende eeuwse Griekenland. Ik schakel terug naar vandaag.Die fameuze brug tussen Pikermi en Rafina moest ik vinden. Mijn dochter, toevallig op bezoek, wilde wel even mee. Ik wist de grens tussen die dorpen wel liggen maar dagelijks razend over de weg van Marathonas had ik daar nooit een brug gezien. Wat had ik dan ook verwacht? Een houten bruggetje? Een kabbelend beekje? Met voorbij stappende paarden? En in de koets fijn opgedirkte toeristen met hoeden en
lange klederen zoals in de negentiende eeuw?

Aan het kruispuntje verlieten we de grote steenweg. We sukkelden meteen op een onverhard stuk. En reden dan rondjes in een bebouwde wijk. Maar ik moest en zou mijn verhaal vinden. Mijn dochter werd ondertussen ongeduldig of kreeg gewoon honger. Ten einde raad sprak ik een man aan die zijn haag stond te knippen. Achteraf probeerde ik me voor te stellen hoe ik zou reageren als een vreemdeling me zou aanspreken met de woorden: “Ligt hier ergens een brug waar rovers in 1870 Britten ontvoerden en later bij Dilessi executeerden”? Uiteindelijk was ik nog het meest verrast door zijn antwoord: “Deze wijk heet inderdaad de Brug van de Lords!”

Referentie bij de ets:

- 1842 – 1885. Ελλάδα , ιστορική , εικονογραφη μ ένη . Μια πλήρης συλλογή
ιστορικών , τοπογραφικών και καλλιτεχνικών ντοκου μ έντων . Με 280 γκραβούρες
εποχής , [1842 – 1885. Greece, historical, illustrated. A complete collection of
historical, topographical and artistic documents, with 280 historical engravings],
Athens, Nikolas Books, 1984

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >