Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

Griekse bestemmingen kennen vele zogenaamde “repeaters”. Een term uit de reisbranche voor gasten welke een bepaalde bestemming herhaaldelijk bezoeken. Vertrouwd: u kent de accommodatie, weet waar u lekker kunt eten. Er valt op den duur echter weinig meer te ontdekken. Maar Griekenland is zoveel meer dan bekende eilanden als Kreta en Rhodos. Er is zoveel meer te ontdekken

 

 

.
Zelf bezoek mijn favoriete vakantieland al meer dan vijfentwintig jaar, afwisselend een eiland, vasteland of rondreis. September 2016 komt een lang gekoesterde wens eindelijk tot uitvoering: een rondreis door noord Griekenland. Een zeer afwisselende vakantie waarin we Thessaloniki, de tweede stad van Griekenland bezoeken, maar ook een vissershaventje in Chalkidiki, dorpen in de bergen van Macedonië en Epiros, en een strandje bij Sivota. In deze column neem ik u mee op mijn droomrondreis door noord Griekenland, en beschrijf ik u onze rondreis, compleet met overnachtingsadressen, excursietips, eet adresjes en routebeschrijving. We bezoeken Arcturos,de berenopvang in de bergen van Nymfaio, u krijgt restaurant tips in Thessaloniki. Achtergrondinformatie. Kortom; een voorstel om eens van de platgetreden “repeaters” bestemmingen af te wijken en uw eigen droomreis samen te stellen: Griekenland zoals u het wellicht nog nooit heeft mogen beleven! Ik hoop dat het een bron van inspiratie mag zijn voor uw vakantie in Griekenland!

 

Bij deze column:

 

De door ons bezochte bezienswaardigheden zijn in de tekst dik gedrukt, dikgedrukt én onderstreept betekent dat er meer achtergrond informatie volgt. Overnachtingsadressen, restaurants en musea zijn voorzien van hun website of Facebookpagina zodat u adressen en contactgegevens makkelijk kunt vinden. Tussen de bestemmingen staat de routebeschrijving van de door ons gemaakte rondreis. Daarnaast vermeldt deze column aanvullende bezienswaardigheden welke niet door ons bezocht zijn, deze staan “schuingedrukt”  in de tekst. Wilt u deze bezoeken, dan is een langer verblijf op genoemd adres of zelfs een extra overnachting wellicht wenselijk.

 

Voor de achtergrond informatie werd gebruik gemaakt van tientallen Wikipedia pagina 's.

 

Geen enkele accommodatie, restaurant, excursiebedrijf of overige partijen hebben invloed gehad op de inhoud van deze column. De beschreven ervaringen zijn van persoonlijke aard. De routebeschrijving is beknopt om de column leesbaar te houden.

 

Thessaloniki:

 

We beginnen onze droomrondreis in de tweede stad van Griekenland: Thessaloniki. Nadat we van een regionaal vliegveld in de Bondsrepubliek Duitsland met een Ierse prijsvechter op de luchthaven van Thessaloniki zijn geland, laten we ons comfortabel met een taxi naar ons hotel Anatolia**** brengen. Persoonlijk ben ik van mening dat men bij een bezoek aan een (wereld-) stad een comfortabel hotel zou moeten kiezen, zodat men voor een smaakvol diner of een aangename ambiance de deur niet uit hoeft. Zeker bij vermoeidheid of tegenvallende weersomstandigheden: een waardevolle tip voor een citytrip!

 

Na onze late aankomst, omstreeks half negen in de avond, besluiten we te dineren in het hotel. Het restaurant op de parterre zit nagenoeg vol, maar wij kiezen voor de frisse lucht: “al fresco” op het dakterras. We zijn de enige gasten maar desondanks dekt de vriendelijke kelner de tafel onder een sfeervolle sterrenhemel in en serveert de heerlijke gerechten. Nu kan onze vakantie echt beginnen. De door ons gekozen filet van dorade laat zich heerlijk begeleiden door een witte wijn van het huis Boutari!

 

Na een uitgebreid ontbijt, zoals men dat van een vier sterren hotel mag verwachten, en waarvoor we dan ook ruimschoots de tijd nemen (thuis komt het daar immers niet van en nemen we onze “bammetjes” mee in de auto of in een lunchbox) gaan we de stad verkennen. We verblijven hier echter maar twee volledige dagen en zijn van de Griekse instelling: siga siga”, hetgeen “rustig aan” betekent: in dit geval: zien we het vandaag niet?, dan wellicht een andere keer!

 

Thessaloniki is met 1.104.460 inwoners in 2011, het jaar dat de flamboyante Yiannis Boutaris burgemeester werd, de tweede stad van Griekenland. De stad werd omstreeks 315 voor Chr. door Kassandros gesticht, en vernoemd naar zijn vrouw, Thessaloniké, de halfzus van Alexander de Grote. De stad is de geboorteplaats van Mustafa Kemal Atatürk (19 mei 1881 – 10 november 1938) de grondlegger en de eerste president van het moderne Turkije. Zijn geboortehuis kunt u nog steeds bezoeken. Zaterdag 18 augustus 1917 staat in de plaatselijke geschiedenis te boek als een inktzwarte dag: in de keuken van een huis in de bovenstad breekt een keukenbrandje uit dat zich door de harde wind razendsnel en allesverwoestend door de stad verspreidt. In de 32 uur dat de brand woedde werd driekwart van de stad in de as gelegd. Naar schatting 73.447 inwoners raakten dakloos. Reeds enkele dagen na de catastrofale brand, verklaarde de overheid dat de stad niet in de oorspronkelijke stijl mocht worden herbouwd. Het nieuwe Thessaloniki moest een meer Europese uitstraling krijgen. De Franse architect Ernest Hébrard werd benoemd tot voorzitter van een internationaal comité dat met aanbevelingen moest komen. Van de voorstellen welke op 29 juni 1918 werden gepresenteerd en diverse keren werden aangepast, is het bezienswaardige Aristoteles plein een direct resultaat.

 

Nadat we het Aristoteles plein hebben bekeken wandelen we naar de Lefkos Pyrgos: het “landmark” van de stad. De toren maakte deel uit van de verdedigingswerken van de stad welke reikten van het kastro op de Chortiadis heuvel tot het zeefront en werd waarschijnlijk gebouwd nadat de Ottomanen onder leiding van sultan Murad II in 1430 de stad veroverden. De toren fungeerde onder andere als gevangenis en binnen haar muren vonden massale martelingen en executies plaats wat de toren de bijnaam “Bloedtoren”of “Rode Toren” opleverde. Tijdens de eerste Balkan oorlog (1912 – 1913) werd Thessaloniki heroverd door Griekenland en kreeg de Lefkos Pyrgos haar kenmerkende kleur als symbool van rituele reiniging. Vandaag de dag is de toren toegankelijk voor publiek en vinden er exposities over de geschiedenis van de stad plaats.

.

Na een korte wandeling voorbij de Lefkos Pyrgos vindt u, eveneens aan de Nikis boulevard, het standbeeld van Alexander de Grote. Sinds 1997 siert ook het kunstwerk “Umbrellas” van de Griekse architect Yiorgos Zogolopoulos de kustboulevard en is ook in de avond bezienswaardige door de mooie aanlichting. We besluiten de Lefkos Pyrgos niet te beklimen maar eerst een boottochtje langs de kust te maken om de “skyline” te bekijken en even uit te rusten van de wandeling. De boten vertrekken aan de voet van de toren en varen in ongeveer een half uurtje heen en weer. Het uitstapje is gratis al wordt er wel van u verwacht dat u aan boord een consumptie gebruikt. Ook in Griekenland wil het in september wel eens wisselvallig weer zijn. Donkere wolken pakken zich samen boven de stad en we haasten ons om het Archeologisch Museum droog te bereiken. Dat lukt maar op het nippertje. Terwijl de regen op het dak klettert en de zwerhonden een droog heenkomen zoeken onder de overkapte entree van het museum, vergapen wij ons aan de rijke Macedonische culturele schatten waarna we terugwandelen naar de Nikis Boulevard voor een welverdiende lunch.

.

Op onze tweede dag in Thessaloniki besluiten we met een “hop on / hop off” bus een sightseeing tour door de stad te maken. Een comfortabele manier om de bezienswaardigheden van de stad te bekijken zonder de tussenliggende afstanden te voet te moeten afleggen: u “hopt off” bij de bezienswaardiheid die u wilt bezoeken. Opvallend: ondanks het drukke verkeer rijdt de bus keurig op tijd! U vindt de kaartverkoop voor de bus vlakbij de Lefkos Pyrgos

.

Tijdens de toer bezoeken we de Aghios Dimitrios kerk, vernoemd naar de beschermheilige van de stad. Hij zou volgens overlevering in 270 na Chr. zijn geboren in het Servische Sirmium, het huidige Sremska. Evenals zijn vader is Demitrios officier in het leger van de Romeinse keizer Maximianus. Geboren in een Christelijke familie weigert hij echter deel te nemen aan de vervolging van zijn geloofsgenoten en neemt het publiekelijk voor hen op. Dat komt hem duur te staan: in 304 wordt Demitrios vermoord in een badhuis en zijn stoffelijk overschot zou zijn gedumpt in een put. Zijn feestdag is op 26 oktober.

 

De oorspronkelijke kerk werd in de vierde eeuw na Chr. gebouwd over de fundamenten van de Romeinse termen. De huidige kerk is met de afmeting van 55 x 33 meter de grootste van Griekenland en raakte bij de grote brand van 1917 zwaar beschadigd. De restauratie duurde decennia.Tijdens de restauratie herontdekte men de crypte onder de kerk welke gedurende de eeuwen van Ottomaanse overheersing met zand werd gevuld. In deze crypte werden de restanten van het Romeinse badhuis gevonden waarin Demetrios zou zijn vermoord . Tijdens de Ottomaanse overheersing werd de kerk gebruikt als moskee. Als gevolg hiervan en van de grote brand van 1917 zijn er weinig van de orginele mozaïeken bewaard gebleven. Slechts zes ervan hebben de loop der eeuwen overleefd. Op een ervan staat de heilige zelf afgebeeld. Bezienswaardig is ook het ciborium: de schrijn waarin de relikwieën van Aghios Demetrios worden bewaard

.

Een andere “hop off” is bij de triomfboog van Galerius. De Romeinse keizer Gaius Gelerius Valerius Maximianus (250 – 311 na Chr?) liet ter ere van zijn overwinning op de Perzen in het jaar 298 een triomfboog oprichten. Deze maakte deel uit van het keizelijke paleis waartoe ook de nabijgelegen Rotunda behoorde. Dit bouwwerk met een diameter van 24.5 meter liet de keizer in het jaar 306 oprichten als zijn toekomstige mausoleum. Een week voor zijn, overigens natuurlijke dood in 311, vaardigde de keizer het zogenaamde “Edict van Nicomedia”uit waarmee er een voorlopig einde kwam aan de Christenvervolging waarvan ook de eerder genoemde Aghios Demetrios slachtoffer is geworden. Galerius werd echter begraven in Felix Romuliana, het huidige Gamzigrad in Servië. Na een periode van leegstand liet zijn opvolger, keizer Constantijn I de Rotunda in het jaar 326 ombouwen tot een Christelijke kerk.

 

De Aghia Sophia van Thessaloniki datateert oorsponkelijk uit de derde eeuw na Chr. Het huidige bouwwerk dateert uit de achtste eeuw na Chr. en is gebaseerd op de gelijknamige kerk in het vroegere Constantinopel, het huidige Istanbul. Deze kerk is kleinschaliger en heeft uiteraard niet de kenmerkende Islamitische minaretten. De kerk werd op miraculeuze wijze gespaard tijdens de stadsbrand van 1917. Aangezien deze kerk behoort tot een van de meest bezienswaardige van de stad, bezoeken we dit Orthodoxe heiligdom.

 

 

Ano Poli: de bovenstad is zelfs in de najaars hitte een behoorlijke klim, maar met de sightseeing bus slechts enkele stoppen verwijderd van het vertrekpunt bij Lefkos Pyrgos. Punctueel stopt de dubbeldekker in de bovenstad waar we een frappé drinken en een korte wandeling maken door de ommuurde bovenstad. Dit stadsdeel, waar we slechts een half uurtje verblijven wordt wel aangeduid als “Ano Poli” “bovenstad” én als “Eptayirio”, “Zeventorens” hoewel haar verdedigig uit maar liefst tien torens bestond. We besluiten de afdaling uit de Akropolis naar ons hotel te voet te volbrengen wetende dat het verkeer in Thessaloniki “voetganger onvriendelijk" is. Onze keuze voor zowel lunch als diner is nauweijks vermeldingswaardig. Na het uitgebreide ontbijt in ons hotel de volgende ochtend, zullen we de huurauto ophalen en onze rondreis door noord Griekenland beginnen richting Chalkidiki.

 

Waar logeren we:

Hotel Anatlolia****

Omschrijving:

Dit comfortabele hotel vindt u op wandelafstand van de Nikis Boulevard en de uitgaanswijk Ladadika. Het beschikt over een restaurant met dakterras, een fitness ruimte en een spa. De luxe kamers zijn een beetje aan de kleine kant maar keurig ingericht. De kamers beschikken over een balkon waarop helaas geen zitje is geplaatst.

Website / Facebook: www.anatoliahotel/EN/Thessaloniki/Welcome 

 

Waar lunchen we:

Kitchenbar

Omschrijving:

Heerlijk lunchen aan de kade en genieten van het uitzicht op de Golf van Thessaloniki zonder vieze uitlaatgassen. De in een oud pakhuis gevestigde Kitchenbar biedt een moderne kaart met Grieks traditionele inslag. Zo bestelden wij de “Ouzo – schotel” met natuurlijk het bijbehorende drankje. Het terras is sfeervol, met uitzicht op Thessaloniki en de Egeïsche zee, de bediening vriendelijk.

Website / Facebook: www.facebook.com/KitchenBarGr

Waar dineren we:

Aqua

Omschrijving:

Aqua is de naam van het restaurant van het Anatolia hotel. Maar voor wie “al fresco” wil eten is het dakterras een geheime tip. De gerechten op de kaart klinken allen even smakelijk. Wij kiezen voor de dorade en een heerlijke wijn van het huis Boutaris. De bediening is vriendelijk en attent, ondanks het feit dat wij de enige gasten op het dakterras zijn.

Website / Facebook: www.anatoliahotels.gr/EN/Thessaloniki/Welcome/?menu

Rodi & Meli

Omschrijving:

Gelegen in de autovrije en levendige uitgaanswijk Ladadika vindt u vele eettentjes. Wij kozen op goed geluk voor Rodi & Meli nadat we een advertentie in een flyer hadden gezien. Het estoratorio heeft een klein terras en het interieur is sfeervol. De bediening is attent en vriendelijk. Op het menu vindt u voornamelijk traditionele gerechten met een moderne inslag welke veelal worden geserveerd met graanaatappelpitjes.

Website / Facebook: www.rodimeli.gr

 

Voor meer informatie over de sightseeing toer: www.thessaloniki-sightseeing.bus-tour

Voor meer toeristische informatie over Thessaloniki: www.visitgreece.gr/thessaloniki

 

Aanvullende tips:

 

Tip: Het autoverkeer in Thessaloniki is hectisch te noemen: het is te adviseren om u met het openbaar vervoer te verplaatsen, zodoende heeft u ook geen problemen met het vinden van een parkeerplaats.

Tip: Thessaloniki is door de aanwezigheid van universiteiten een hippe stad, en mag zich ook onder "stedentrippers" verheugen op toenemende belangstelling. De stad kent dan ook een bruisend uitgaansleven. Bezoekt u bijvoorbeeld ook eens een bouzoukia of een concert.

 

Tip: Als bewoners van de Lage Landen hebben velen van ons geen of weinig ervaring met rijden in bergachtige streken. De ANWB geeft daarom op haar website uitgebreide informatie hierover: www.anwb.nl/met-de-auto/autorijden-in-de-bergen

Tip: Mocht u geen ervaring hebben met het huren van een auto in het buitenland, bezoekt u dan voor nuttige tips de website van de ANWB: www.anwb.nl/juridisch-advies/auto-huren-buitenland 

 

Extra tip: tijdens de door ons gevolgde rondreis zult u tijdens uw reis zelfs langs de “Via Egnatia” nauwelijks parkeerplaatsen tegen komen: zorg ervoor dat u voldoende dranken en voedsel aan boord heeft en in winterse omstandigheden eveneens dekens.

 

Extra tip: als na een langdurige periode van droogte regen valt, kunnen de wegen glad worden!

 

Onze route: Thessaloniki naar Ormos Panayias:

 

De eerste etappe is vrij eenvoudig te rijden. We laten ons door een taxi afzetten bij het autoverhuurbedrijf nabij de luchthaven waarna we de A25 in zuidelijke richting oprijden. We volgen de borden “Chalkidiki” tot de afslag Nea Moudiana, en nemen vervolgens de afslag Nikiti en rijden daarna door tot Ormos Panayias.

 

Chalkidiki: Ormos Panayias:

De reisgidsen beloven goudgele stranden en een turquoise zee: Chalkidiki. Na de stadse drukte van Thessaloniki heerlijk badderen in Egeïsche wateren. We hebben gekozen voor Ormos Panayias, een vissersdorpje op Sithonia, de middelste van de drie “vingers” van schiereilanden waaruit Chalkidiki bestaat. We hebben heel bewust voor dit plaatsje gekozen omdat van hieruit de dag excursies vertrekken naar Mount Athos, de “derde vinger” en bovendien de minst toegankelijke . Ormos Panayias is een kleinschalig vissersdorpje met beperkte accommodatie: slechts enkele hotelletjes, apartementen en taverna 's met hun terrassen op het dorpsstrand. Aan het pleintje vindt u een kleine supermarkt en kunt u de tickets voor de cruise naar Mount Athos kopen. Geen bruisend uitgaansleven dus, maar wel geschikt voor gezinnen met kleine kinderen en rustzoekers.

 

We logeren in hotel Barbayiannis House, gelegen op loopafstand van Ormos Panayias en het zandstrand “Trani Ammouda”. We halen de huurauto op bij het vliegveld en kiezen voor de gemakkelijkste route zuidwaarts en nemen de snelweg A25 richting Nea Moudania om daar vervolgens “links af te slaan” richting Nikiti. We bereiken onze accommodatie vroeg in de middag en besluiten het er lekker van te nemen op het zwembadterras. We hebben inmiddels vernomen dat het weer de komende dagen zal omslaan, niet ten goede helaas. Dat betekent dat we onze plannen ook enigszins aan moeten passen, en van ieder zonnestraaltje proberen te genieten.

 

De eerste avond dineren we in een taverna met “ster allure”: men staat in de rij om hier aan tafel te mogen gaan, alleen de rode loper ontbreekt. Maar laten we eerlijk wezen: de kwaliteit van de gerechten en de bediening ontstijgt niet de kwaliteit van de gemiddelde Griekse taverna: geen noemenswaardig adresje dus.

 

De volgende ochtend schepen we ons na een korte wandeling in op de “Aghios Yiorgos” voor een boottochtje langs de derde van Chalkidiki: Mount Athos. Een bezoekje brengen aan wat wel “de tuin van de Maagd Maria” wordt genoemd is niet bepaald eenvoudig: om te beginnen worden vrouwen niet toegelaten.Op het schiereiland zouden naar verluidt zelfs geen vrouwelijke huisdieren voorkomen. Daarbij komt dat er slechts tien niet Grieks-Orthodoxe mannen met een minimum leeftijd van achttien jaar en honderd Orthodoxe pelgrims per dag worden toegelaten. Voordat men Mount Athos kan bezoeken, moet men eerst een vierdaags visum, het zogenaamde "Diamonitirion", aanvragen bij het consulaat van Mount Athos in Thessaloniki. Gelegen op het meest oostelijke schiereiland van Chalkidiki, vormt Mount Athos een autonome monniken-staat binnen de republiek Griekenland. (Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία Αγἰου Όρους, Aftonomi Monastiki Politia Agíou Orous). De twintig Orthodoxe kloosters, waaronder een Bulgaars, Roemeens, Russisch en Servisch klooster, ressorteren rechtstreeks onder het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel. De circa 1830 monniken wonen overigens ook in dorpsgemeenschappen buiten de kloosters, de zogenaamde Skites. Om toch een glimp van de kloosters op te vangen gaan we een cruise maken.

 

We hebben gekozen voor het kleinere schip, de Aghios Yiorgos en hebben een lunch bijgeboekt. Deze zullen we gebruiken in een strandtaverna op het eilandje Ammouliani waar tevens de gelegenheid is tot zwemmen. Op de terugreis ontpopt een van de bemanningsleden zich als bouzoukispeler en probeert de passagiers tot een sirtaki over te halen. Uiteraard is zijn cd aan boord verkrijgbaar. Voor de liefhebbers: u kunt ook kiezen voor een cruise met een “heus” piratenschip. Afhankelijk van de door u gekozen cruise en de weersomstandigheden vaart u langs enkele van deze kloosters, waarbij bij het passeren gepaste afstand wordt gehouden. Let op: u zet dus niet daadwerkelijk voet aan wal op Mount Athos!

De volgende en tevens laatste dag op Sithonia blijkt dat we er goed aan hebben gedaan de plannen om te gooien en de cruise, die aanvankelijk voor vandaag op het programma stond, te wisselen met een sightseeing van het schiereiland. Het is bewolkt en dat zou een voorbode blijken te zijn van enkele dagen herfstachtig weer. We rijden een rondje over het schiereiland waarbij we het traditionele dorp Parthenonas bezoeken. Bij terugkomst proberen we nog even te zonnen op het zwembadterras van ons hotel, maar door de frisse wind en de bewolking geven we de moed al gauw op.

Waar logeren we:

Barbayiannis House***

omschrijving:

Barbayannis House is op loopafstand gelegen van Ormos Panayias en het Trani Ammouda strand. De eigenaren en bediening zijn vriendelijk en behulpzaam. De kamer is helaas wat aan de kleine kant. Vanaf het mooie zwembadterras met comfortabele zitjes en ligbedden heeft u uitzicht op zee. Het ontbijt is in buffet vorm en het hotel biedt de mogelijkheid tot lunchen.

Website / Facebook: www.barbagiannis.com

 

 

Waar dineren we:

Avra

omschrijving:

De  kwaliteit van de tavernas aan het strand ontloopt elkaar zoals gewoonlijk niet veel, de prijzen overigens ook niet. Wij dineerden de tweede avond bij Avra, het restaurant van het gelijknamige hotel aan het strand.

Website / Facebook: www.theavrahotel.gr

 

Voor meer informatie over de bootexcursie naar Mount Athos: athos-cruises.gr

Voor meer informatie over Mount Athos: www.griekeneindhoven.nl/mount-athos-schier-ontoegankelijk

 

Onze route: Ormos Panayias naar Nymfaio:

 

Vandaag rijden we een van de langste etappes van onze rondreis. We vertrekken in noordelijke richting, terug naar Thessaloniki via de A25. We rijden om de stad heen en nemen de Via Egnatia (A2 / E90) welke we volgen tot Kozani. Aldaar nemen we de afslag A27 / E 65 richting Ptolemaida / Amideo. Nabij Amideo nemen we de afslag richting Kastoria. Bij Aetos nemen we de afslag naar Nymfaio.

 

Macedonië: Nymfaio:

 

Je staat er vaak niet bij stil maar ook in Griekenland kan het behoorlijk regenen. Zo ook de dag dat wij een van de langste transfers van onze rondreis moeten maken. We vertrekken naar Nymfaio, een bergdorp gelegen tegen de grens met F.Y.R.O.M. Terwijl we de A25 in noordelijke richting volgen barst de bui los, en als we op de rondweg langs Thessaloniki rijden valt de regen als “stoelpoten” zoals de Grieken zeggen, naar beneden. We besluiten ons voorgenomen bezoekje aan het graf van Philipos, de vader van Alexander de Grote, in Vergina tot de terugreis uit te stellen.

 

Tegen de tijd dat we de snelweg E90/A2, ook wel Via Egnatia genoemd, oprijden zien we nauwelijks nog een hand voor ogen. Wetende dat Grieken soms half op de vluchtstrook / half op de rechter rijbaan rijden, is stoppen geen optie: te gevaarlijk. De witte kleur van onze huurauto werkt ook niet echt mee aan onze veiligheid. Van de omgeving zien we dan ook niet veel. Sterker nog, vanaf het terras of vanuit het raam van onze hotelkamer zien we de komende dagen Nymfaio slechts af en toe opduiken uit de mistige regen als een soort van “Vliegende Hollander”.

 

“Om de hoek” van Nymfaio ligt de berenopvang Arcturos. We wandelen erheen door de miezerende regen. Hier worden zogenaamde "dansende" beren, circusberen en beren van noodlijdende dierentuinen liefdevol opgevangen. We worden hartelijk ontvangen door de vrijwilligers en krijgen omdat we de enige bezoekers zijn een privé rondleiding .Let op! Arcturos biedt echter geen garantie dat u de opgevangen beren ook daadwerkelijk te zien krijgt: het is immers geen dierentuin en de dieren bewegen zich vrijelijk door een met hekken omgeven bos. “Onze vrijwilliger” laat sporen zien van klauwen van wilde beren uit de omliggende bergen die hun opgevangen soortgenoten willen bezoeken. Gelukkig zien we in de regen de contouren van twee beren, en nee: er werden geen broodjes gesmeerd. In het dal een dorp verderop is een soortgelijke opvang voor wolven. In de presentatie wordt ruimschoots aandacht besteed aan de negatieve associatie die wij met wolven hebben: van sprookjes tot het doden van schapen en lammeren. De organisatie heeft zich dan ook tot doel gesteld deze beelvorming positief te beïnvloeden en herders gratis te voorzien van speciaal gefokte herdershonden. Een financiële compensatie van “wolven slachtoffers” door de overheid, moet het in het wild uitzetten van beren en wolven bevorderen.

 

Voor meer informatie over Arcturos:www.griekeneindhoven.nl/arcturos-vechten-voor-bruintje-beer

 

Op ons programma tijdens ons verblijf in Nymfaio stond ook een bezoek aan de Prespa meren maar gezien de weersomstandigheden zien we daar vanaf.Op een avond breekt een donderende onweersbui los en de gehele nacht lijkt het alsof hemel en aarde vergaan. We hebben zelfs de open haard op de slaapkamer aan laten maken: niet omdat het zo koud was, maar gewoon voor de gezelligheid: we maken er maar het beste van.

 

Wel bezoeken we Kastoria. Deze stad, gelegen aan het Orestiada meer, ontleent haar welvaart aan de bonthandel. Ooit was het meer een thuis voor honderden bevers, de bonthandel heeft hier echter een einde aan gemaakt. We wandelen door de stad en gelukkig breekt zelfs even het zonnetje door.

 

Voor meer informatie over Kastoria: en.wikipedia/Kastoria

Waar logeren we:

Hotel Argyro (boutique)

Omschrijving:

Dit boutique hotel werd liefdevol opgebouwd en smaakvol ingericht met traditionele meubelen en accessoires. De kamers zijn ruim en voorzien van comfortabele bedden. Het hotel staat bekend om het ontbijt: u kunt uitgebreid ontbijten tot in de vroege middag. Van pancakes met huisgemaakte jams tot preitaart, muffins en pannacotta: u kunt het zo gek niet bedenken of het staat op tafel of is te bestellen. Lunchen en dineren is helaas niet mogelijk, maar wie heeft er nog trek na zo 'n uitgebreid ontbijt? Met recht een "berendieet" zoals het schort van de eigenaresse vermeldt. De eigenaren zijn uiterst vriendelijk en behulpzaam.

Website / Facebook: argyro.gr

Waar dineren we:

Nymfaio is vooral onder de Grieken zelf een begrip, zodoende is het buiten het Griekse vakantieseizoen vrij rustig. Er zijn enkele eetgelegeheden met een eenvoudige kaart.Gaat u er echter niet van uit dat deze open zullen zijn. U doet er goed aan om tijdens uw uitstapjes ergens uitgebreid te lunchen.

 

Onze route: Nymfaio naar Ano Pedina:

 

We rijden tijdens de derde etappe van Nymfiao in de richting van Aetos en nemen de afslag naar Kastoria. Nabij Kastoria nemen we de A29 in de richting van Grevena, bij Neapoli nemen we de afslag richting Konitsa. Bij Konitsa volgen we de borden naar de Zagori en Ano Pedina.

 

Epiros: Ano Pedina: 

 

Hoewel we de Zagori al enkele malen eerder hebben bezocht, ontdekten we ook deze vakantie weer pittoreske dorpjes zoals Koukouli, Dilofo en Vradetto. Ook bezoeken we wederom Tsepelovo en Monodendri .De sfeervolle dorpen bieden vele fotogenieke plekjes; huizen, tuinen en het indrukwekkende en onherbergzame landschap met de karakteristieke boogbruggen. Mijn fotocamera maakt overuren. Enkele jaren geleden bewandelden wij de Vikos kloof, een tocht van ruim zes uur. De Vikos kloof is de diepste van Europa. Mocht u voornemens zijn deze tocht zelf te ondernemen dan raad ik u aan goede wandelschoenen mee te brengen en een en ander door te spreken met de eigenaar van uw accomodatie. Niet alleen praktisch: zij kunnen voor vervoer zorgen maar ook geruststellend; zij weten dat u deze kloof gaat bewandelen. Het pad is overigens niet overal makkelijk te bewandelen.

 

Waar logeren we:

Hotel Porfyron (boutique)

Omschrijving:

Dit boutique hotel is al jaren ons “hemeltje” zoals de eigenaren het zelf noemen als we logeren in de Zagori. Ruime en smaakvol, traditioneel ingerichte kamers. De eigenaren zijn uiterst gastvrij en behulpzaam. Boekt u vooral het diner erbij en laat u verwennen met de smaakvolle gerechten waarvan ook een Nederlandstalig kookboek is verschenen. Het hotel heeft een fraaie tuin waar het in de middagzon goed toeven is met een goed boek of een lekker glaasje wijn. Rita komt u dan verrassen met een stukje kaas, gemarineerde ansjovis of stukjes vijg.

Website / Facebook: porfyron.gr / www.facebook.com/Hotel-Porfyron

 

Voor meer informatie over “Smaken van de Griekse Zagori” : www.griekeneindhoven.nl/boekbespreking-smaken-van-de-griekse-zagori

Waar dineren we:

Driemaal raden: in Porfyron natuurlijk. Er wordt rekening gehouden met uw dieet en / of speciale wensen. Laat u voor het overige gewoon verrassen! In het dorp Ano Pedina zijn overigens meerdere adressen waar u kunt dineren.

 

Voor meer informatie over de Zagori: www.griekeneindhoven.nl/vakantiebestemmingen-epiros-stranden-en-adembenemende-natuur

 

Onze route: Ano Pedina naar Parga:

 

De vierde etappe is werkelijk adembenemend. Griekenland laat zich hier van haar allermooiste kant zien. We rijden de Zagori uit richting Ioannina. Bij Kalpaki slaan we rechtsaf. Na ongeveer 8 kilometer slaan we linksaf richting Parakalamos. We volgen de landelijke, goed berijdbare weg tot Soulopoulo, waar we rechtsaf slaan de E92 op richting Igoumenitsa. Bij Neochori nemen we de afslag richting Paramythia en volgen vervolgens de borden richting Parga.

 

Epiros: Parga: 

Parga: we komen er al jaren. Oneerbiedig kunnen we het stadje omschrijven als “het Valkenburg” van Epiros. Het is dan ook een populaire badplaats. Het stadje ligt amfitheater gewijs gebouwd tegen de kastroheuvel en de hellende straatjes bieden alles wat een toerist ook maar kan verlangen: kleurrijke huisjes, winkeltjes, barretjes en taverna 's. De boulevard biedt uitzicht op de eilandjes voor de kust en het kastro en deze zijn's avonds sfeervol uitgelicht. Natuurlijk is het hier 's avonds goed toeven en overdag op een van de twee dorpsstrandjes. Een ervan, het Valtos strand, kunt u het makkelijkst bereiken met de watertaxi welke vertrekt vanaf de pier.

 

Een geheime tip, en beslist niet verder vertellen: het strandje van Mikri Ammos. Komende vanuit Parga en rijdende richting Sivota vindt u vlak voor laatgenoemde toeristenplaats het kleine lounge strand. U vindt hier comfortabele zonnebedden met parasol en een sfeervol terras waar men smakelijke gerechten serveert. Een heerlijk plekje om in alle rust een dagje aan het strand door te brengen. Sivota is met name populair onder de zeilers. Dit toeristenplaatsje is minder pittoresk dan Parga,  maar een bezoekje zeker waard. Zo ook het dorpje Antoussa waar we de waterval en de watermolen van Loukas bezoeken. De huidige eigenaar is de kleinzoon van de bouwer en heeft de watermolen liefdevol laten restaureren. Vol trots vertoont hij een video presentatie en geeft met passie een demonstratie van de werking van de watermolen.

 

Ioannina, de hoofdstad van Epiros is gelegen aan het Pamvotis meer en draagt onmiskenbaar de tekenen van eeuwenlange Ottomaanse overheersing. De minaretten van de Fethiye en de Veli Pasha moskees torenen boven de citadel van de stad uit. We brengen een bezoekje aan het Nissi Ioanninon zoals het eilandje heet en bekijken het kleine museum dat is gevestigd binnen de overblijfselen van het klooster. U kunt er onder andere kostuums, gebruiksvoorwerpen en persoonlijke eigendommen van Ali Pasha bekijken. Het eilandje wordt bewoond en naast diverse kerkjes en kloosters zijn er taverna 's en toeristenwinkeltjes. Eenmaal terug gebruiken we de lunch op een van de terrassen aan de boulevard. Van de stad zelf zien we helaas niet zo veel: de lucht betrekt als we de citadel betreden en in de verte horen we de eerste donderslagen: tijd om huiswaarts te keren. Bij een volgend bezoek zullen we de citadel zeker bekijken.

 

Het eiland van Ali Pasha: Ali Pasha, bijgenaamd “de Leeuw van Ioannina” werd in 1741 geboren in Tepelenë, gelegen in het huidige Albanië . Hij wist zich al snel op te werken tot heerser over zijn eigen onafhankelijke koninkrijkje dat naast Albanië ook een groot gedeelte van noordwest Griekenland omvatte. Mede dankzij de afgelegen ligging ervan, ver van het machtscentrum in Istanbul, kon hij vrijwel zijn eigen gang gaan. Hij was een wreed heerser, tegenstanders werden zonder pardon uit de weggeruimd. Zo verdronk hij ook meerdere van overspel verdachte haremdames in het meer. Naar verluidt werden zij in een zak genaaid om vervolgens in het meer te worden geworpen. Wel kregen zij volgens de legende wat suiker mee “om de dood zoeter te maken”. Lord Byron die hem in 1807 ontmoette, omschreef hem als intelligent en charmant. Hij bracht Ioannina tot grote economische bloei en steunde openlijk het verzet van de Griekse vrijheidsstrijders. Rond 1810 zocht hij toenadering tot het westen en dat kon men in het verre Istanbul niet waarderen. De sultan liet de stad gedurende twee jaar belegeren waarna de inmiddels eenentachtig jarige Ali Pasha naar het in het Pamvotis meer gelegen eiland vluchtte om zich te verschansen in het Panteleimon klooster. Daar werd hij in 1822 gevangen genomen en op 5 februari onthoofd.

 

Voor meer informatie over Ioannina: en.wikipedia/Ioannina

Waar logeren we:

Adams Hotel ****

Omschrijving:

Dit recentelijk gerenoveerde hotel is gelegen aan een van de uitvalswegen van Parga en op loopafstand van de boulevard. De kamers zijn ruim en voorzien van een ruim balkon met zitje. De tuin is fraai, al is het zwembad wat aan de kleine kant. De bediening is professioneel en prettig. Het uitgebreide ontbijt is in buffetvorm.

Website / Facebook: www.adamshotel.com

Waar dineren we:

restaurant To Souli

Omschrijving:

Je kunt het maar ergens naar je zin hebben. Jaren geleden kwamen wij per toeval op het terras van restaurant To Souli terecht. Sindsdien eten wij in Parga eigenlijk nergens anders. De bediening is vriendelijk, de gerechten, hoe kan het ook anders, traditioneel. Soms heeft het restaurant live muziek, in dat geval: blijf niet zitten en waag een dansje, het is immers uw vakantie!

Website / Facebook: www.facebook.com/TavernaToSouli

restaurant The Olive Tree

Omschrijving:

De tijd dat hotelrestaurants matige gerechten serveerden ligt gelukkig achter ons. The Olive Tree restaurant in het Adams Hotel behoort dan ook tot een van de beste in Parga en de kaart ziet er veelbelovend uit! Helaas bleken de porcini in het door ons bestelde gerecht gewone champignons te zijn. De vriendelijke bediening gaf toe dat "echte porcini te duur zouden zijn geweest”. Een misser die wat ons betreft beter tevoren gemeld had kunnen worden. Het gerecht smaakte overigens uitstekend. Een goed adres, niet alleen voor hotelgasten die eens een avond niet aan de boulevard willen eten.

Website / Facebook: www.adamshotel.com/greek-restaurant-parga

 

Een terugreis hoeft niet altijd saai en veel asfalt te zijn. We vertrekken vroeg vanuit Parga en bezoeken het bergdorp Metsovo. De foto 's met regen en mist van ons bezoek enkele jaren geleden, kunnen we nu vervangen door met najaarszon overgoten foto 's. Heeft u nog een paar extra dagen: naast Metsovo is een excursie naar de kloosters van Meteora of een bezoek aan de opgravingen van Pella, de voormalige Macedonische hoofdstad zeker de moeite waard. Beide bestemmingen zijn via de Via Egnatia gemakkelijk te bezoeken. Wij besluiten echter de grafheuvel van Philipos, de vader van Alexandros de Grote in Vergina te bezoeken. In een woord: adembenemend! Het museum in Vergina bevindt zich in de grafheuvel zelf. De grafgaven zijn geplaatst in vitrines nabij het graf waarin deze werden aangetroffen. 

Als regelmatige bezoeker van onze website weet u dat ik de ontwikkelingen omtrent andere opgravingen, die in Amphipolis, nauwgezet volg en daarover op onze website bericht. In Amphipolis zal te zijner tijd wellicht een dergelijk museum verrijzen waarbij het accent dan vooral op de spectaculaire architectuur zal liggen omdat in Amphipolis nauwelijks grafgaven zijn aangetroffen. Als gevolg van de economische crisis zal het wellicht nog een tiental jaren duren voordat deze grafheuvel zal worden opengesteld voor publiek.

 

Na ons bezoek aan Vergina is het nog een behoorlijke reis naar de luchthaven van Thessaloniki. We bereiken de autoverhuurder ruimschoots op tijd en worden naar de luchthaven gebracht voor de laatste etappe: naar huis. Als het vliegtuig de startbaan achter zich heeft heeft gelaten, kunnen we tevreden terugkijken op een zeer geslaagde en afwisselende vakantie! 

 

Onze route: Parga naar Thessaloniki:

 

De vijfde etappe en tevens de langste van onze rondreis. We rijden vanuit Parga richting Paramythia. Na Paramythia houden we rechts aan richting Ioannina waar we de E90 nemen richting Thessaloniki. We rijden om de stad heen richting de luchthaven. Onderweg hebben wij zoals vermeld Metsovo en Vergina bezocht. 

 

Disclaimer: de Griekse Vereniging Eindhoven maakt uitsluitend melding van deze rondreis. Wij adviseren u vooraf contact met de accomodaties op te nemen of er in de gegevens veranderingen zijn opgetreden. Deze column werd op persoonlijke titel geschreven. Noch de Griekse Vereniging Eindhoven noch de auteur zijnt aansprakelijk voor eventuele schades.

 

Op deze column rust copyright: Niets uit deze website mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, in enigerlei vorm of wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opname of enige andere manier. Dit is alleen mogelijk na voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >