Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

Na een hectisch jaar van werken onder lage luchten, gaan de drie Z’en van zon, zee en zand al gauw over in de Zzz van de slaap-emoji. Rustiger en verdraagzamer, geeft de toerist tussendoor toe aan zijn opwellingen van gastronoom, etnograaf en archeoloog die hij tijdens de vakantie ook is. Op het programma staan bezienswaardigheden, liefst zo mooi, zeldzaam of oud mogelijk. En meer dan souvenirs verzamelt de toerist feiten over hoe mooi, en hoe zeldzaam, en hoe oud. In de voetsporen van romantische wandelaars, schrijvers en schilders, wil hij vandaag ‘gepost’ indruk maken. Dat weten de tientallen miljoenen toeristen die jaarlijks naar Griekenland komen, beter dan wie dan ook.

Wij, halve of hele bewoners van dit paradijs, moeten de rest van het jaar met bezienswaardigheden van een andere orde tevreden zijn. Gelukkig moet je hier maar een spade in de grond steken of er borrelt geschiedenis op. Bij eigenaars of bewoners geeft dat niet altijd aanleiding tot grote feestvreugde want wegen worden afgesloten en werken stilgelegd. Neem nu bij mij, hier in het dorp. Daar leggen ze tegenwoordig overal riolering. Op mijn bergflank boven het stadje zal dat nog wel niet voor morgen zijn maar beneden liggen de wegen open. En zo komt het dat ik sinds kort een nieuwe archeologische opgraving heb, bij mij om de hoek op weg naar de bakker. 

De bedrijvigheid neemt er dagelijks toe. In het begin kon ik nog een praatje met de archeologen maken maar dat ligt vandaag een tikkeltje moeilijker: de weg wordt alsmaar smaller, de sleuf alsmaar breder en de muren groeien een meter diep. “Ze dateren uit verschillende perioden, ’t is nog niet duidelijk”: dat heb ik van de ploegbaas onthouden. Lang zal het niet duren vooraleer ik weer, zonder opkijken of vertraging, croissants kan gaan halen. 

Hetzelfde is me tien jaar lang overkomen bij het binnenrijden van Rafina, ten noorden van de invalsweg A. Fleming en de “Megalo Rema: de kleine Grote Rivier” die ten zuiden van de stad in de zee stroomt. Als gedreven wandelaar ging ik er onlangs op zoek naar een “bekende” archeologische site. Ook daar ligt een bakker om de hoek maar de winkelmeisjes wisten helemaal niets van ruïnes in de buurt.Nauwelijks een paar meter verder ontdekte ik dan toevallig een klein bruin plaatje met de aanduiding: “Roman Baths”. Mij was het ook nooit eerder opgevallen. Dit keer ben ik het blokje helemaal rond gelopen. Helaas geraakte ik de omheining niet binnen. Vanop afstand heb ik nog geprobeerd een paar foto’s te maken, maar het lukte me niet te zien hoe indrukwekkend het badcomplex met bijbehorende gebouwen uit de publicaties wel is. Toch had ik er graag kennisgemaakt met Claudia Nikogora. Zij was de echtgenote van Marcus Junius Mnaseas die in 212 n.C. schatbewaarder in Delphi was; hun namen staan op de olie – pers die zij toen aan het stadje schonken.

Op een andere wandeling zocht ik de prehistorische nederzetting van Askitario. Ik stak de riviermonding van de kleine Grote Rivier over, ging mee met de bocht van het ‘geheime’ strand van Marikes en klom de rotsheuvel op waar ik hoopte de ruïnes te vinden. Niks. Een dame op stap met hond zou me wel verder helpen: “Hier, een archeologische site? Onmogelijk, en ik woon hier al jaren!” Teleurgesteld sloeg ik het smalle pad tussen de struiken in, richting bult wat verderop, …, tot ik al meteen over een paar opeengestapelde stenen struikelde en bijna in een oude put viel. Dame, hond en ik stonden in de prehistorie, of toch bijna. Waren dit geen graven? En waarom heb ik dan de indruk dat sommige met modern beton werden versterkt? Op terugweg naar de parking sprong ik binnen bij de bakker, daar om de hoek. “Heb je de grot gezien waar ooit een kluizenaar woonde? En de bunkers die de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog op de site bouwde?” Zijn vragen waren mijn antwoord.

Zoals de nieuwsgierige toerist opwellingen van archeologie, etnografie en gastronomie krijgt, vraagt deze halve of hele bewoner altijd de weg aan de bakker, ook omdat hij zo moeilijk aan zijn lekkernijen kan weerstaan.

• < Vorige
• Volgende >